Michał Banasiak

Trudno nazywać Donalda Trumpa kibicem sportu. Traktuje go jako narzędzie – do robienia biznesów i uprawiania polityki. Teraz będzie miał ku temu jeszcze więcej okazji, bo za jego prezydentury USA zorganizują piłkarskie mistrzostwa świata i igrzyska olimpijskie. Może się okazać, że będą to okoliczności łagodzące politykę zagraniczną amerykańskiego prezydenta. A także bodziec do większej obecności amerykańskich firm w sporcie.

Czy łatwiej zdobyć mistrzostwo Europy na boisku, czy zbudować stabilny klub siatkarski z gabinetu prezesa? Aleksandra Jagieło, dwukrotna mistrzyni Europy i obecna prezeska BKS-u Bielsko-Biała, w podcaście „Sport to pieniądz” opowiada o trudach zarządzania sportem, zmianach w kobiecej siatkówce oraz o wyzwaniach, jakie napotykają kobiety w zarządach sportowych organizacji.

Zamiast wielokilometrowych spacerów po polu golfowym – krótkie wypady w zadaszonej hali. Zamiast piłeczki pokonującej w powietrzu nawet kilkaset metrów – wielki ekran z symulacją jej lotu. W dodatku całość trwa nie – jak standardowo w tej dyscyplinie – kilka dni, lecz ledwie dwie godziny. Tak wygląda golf w nowej odsłonie. Zainwestowali w nią Tiger Woods, siostry Williams, Lewis Hamilton i Justin Timberlake. Ale czy Tomorrow’s Golf League faktycznie jest sportem przyszłości?

Piłka nożna nie jest najbardziej popularną dyscypliną w Stanach Zjednoczonych, ale z roku na rok zyskuje coraz więcej fanów i przynosi coraz większe zyski. Po kryzysie z końca lat 90., gdy MLS, czyli liga piłkarska dla drużyn z USA i Kanady, była bliska bankructwa nie ma już śladu. W lidze chcą grać kolejne zespoły i słono za to płacą. O ekonomicznej stronie piłki nożnej w USA Michał Banasiak rozmawia z Katarzyną Przepiórką, współzałożycielką pierwszego w Polsce portalu poświęconego soccerowi i współautorką pierwszego w naszym kraju magazynu o MLS.

Gdyby wszyscy mieszkańcy Grenlandii zasiedli na trybunach 80-tysięcznego stadionu w New Jersey, gdzie odbędzie się finał najbliższego mundialu, aż jedna trzecia miejsc pozostałaby pusta. Na trybunach zasiadłby z pewnością polityczny gospodarz mistrzostw, Donald Trump, który ostatnio powtarza, że chce kupić wyspę i nie może wykluczyć siłowego przejęcia. Grenlandczycy o sprzedaży nie chcą słyszeć. Chcą za to zagrać z USA w piłkę – i już zrobili ku temu pierwszy krok.

Jedni od pierwszej do ostatniej minuty na stojąco śpiewają klubowe piosenki, machają szalikami i flagami. Drudzy wolą skupić się na oglądaniu meczu, dłubiąc słonecznik i sącząc napoje. Jeszcze inni są na stadionie, ale mecz to dla nich jedynie pretekst, bo przychodzą załatwić sprawy biznesowe. – Stadion pomieści wszystkich tych fanów, a każdy z nich ma dla klubu swoją wartość – mówi dr Seweryn Dmowski, politolog z Uniwersytetu Warszawskiego i – jak sam o sobie mówi – badacz futbologii. W wideocaście „Sport to pieniądz” opowiada o różnych profilach piłkarskiego kibica, a także o obecności na trybunach politycznych haseł.

Gdy w grudniu 2022 r. Leo Messi podnosił w górę Puchar Świata, miał na sobie tradycyjny katarski biszt. Ta ceremonia kończyła nie tylko mundial, ale też być może najważniejszy miesiąc w historii Kataru. Jego reprezentacja okazała się najsłabszą drużyną mistrzostw, ale sam turniej od początku do końca Katarczycy przeprowadzili na swoich zasadach. Podobną drogą podąża Arabia Saudyjska.

W najnowszym odcinku wideocastu „Sport to pieniądz” Piotr Jagiełło, dziennikarz TVP Sport, zdradza kulisy saudyjskiej rewolucji w boksie i tłumaczy, dlaczego sukces w ringu to dziś nie tylko kwestia talentu, ale też negocjacji i marketingu.

FIFA ogłosiła, że Arabia Saudyjska będzie gospodarzem mundialu w 2034 r. A w zasadzie tylko potwierdziła już wcześniej podjętą decyzję. Nie dość, że Saudyjczycy byli jedynym kandydatem do organizowania turnieju za 10 lat, to ich wygraną już w październiku 2023 r. obwieścił Gianni Infantino. Zrobił to na swoim Instragramie. Proces wyborczy od początku skrojony był pod taki rezultat, a rządzący FIFA twardą ręką Infantino – nic sobie nie robi z krytyki swojej polityki.

Iga Świątek, Novak Djoković, Scottie Scheffler i Armand Duplantis w jednej kampanii reklamowej? Brzmi jak marzenie każdego marketingowca, a jednocześnie gwarancja bankructwa tegoż marzyciela. A jednak w czasie igrzysk olimpijskich w Paryżu wszyscy ci sportowcy – tak jak setki innych znanych i lubianych zawodników – zostali bohaterami kampanii tej samej marki.