Trwa największa sportowa impreza tego roku. To tu zaczynała Aleksandra Mirosław

Na igrzyskach olimpijskich w Paryżu rywalizowało ponad 10,5 tys. zawodników. I chociaż to bez wątpienia największe święto sportu, nie wszyscy sportowcy mają przywilej walki o olimpijskie krążki – program ostatnich igrzysk obejmował 48 dyscyplin, podczas gdy uprawia się ich znacznie więcej.

Teoretycznie program igrzysk mógłby napuchnąć i pomieścić więcej sportów, ale to wiązałoby się z koniecznością wydłużenia imprezy, przygotowania kolejnych obiektów i zakwaterowania jeszcze większej liczby uczestników. Co automatycznie podnosiłoby i tak niemałe koszty organizacyjne.

Międzynarodowy Komitet Olimpijski (MKOl) żongluje więc dyscyplinami, próbując pogodzić tradycję, medialność i zmieniające się upodobania kibiców. Dlatego w Paryżu oglądaliśmy breaking (jednorazowo), a w Los Angeles zobaczymy rywalizację w krykiecie czy baseballu.

Pod koniec lat 70. przedstawiciele sporej grupy sportów tzw. nieigrzyskowych uznali, że też chcą mieć swoją dużą imprezę. Liczyli na to, że skumulowanie wielu dyscyplin na jednej imprezie przyciągnie sponsorów i nowych kibiców. Tak narodziły się World Games.

Sporty znane i nieznane

World Games to gratka dla tych, który chcą poszerzyć swoje sportowe horyzonty. Transmisje z wielu rozgrywanych tu dyscyplin na co dzień trudno znaleźć w sieci – a wiele z nich jest bardzo widowiskowych. Jak np. wyścigi smoczych łodzi, gdzie wieloosobowe załogi wiosłują w rytmie wybijanym przez siedzącego na dziobie bębniarza.

Na wodzie rywalizują też specjaliści od kajaka-polo. Tu nie chodzi jednak o szybkość, a o strzelenie do zamontowanych na wysokości bramek. Swego czasu mistrzostwa świata w tej dyscyplinie odbywały się na poznańskiej Malcie.

Za niszową dyscyplinę można uznać fistball, będący pewną wariacją siatkówki. Na znacznie większym niż w hali boisku (50 na 20 metrów) pięcioosobowe drużyny też przebijają piłkę przez siatkę. Robią to jednak pięścią (stąd nazwa sportu, ang. fist – pięść), a piłka przed każdym zagraniem może odbić się od ziemi. W wymyślonej w Niemczech grze od dekad dominują jej pomysłodawcy – zarówno wśród kobiet, jak i mężczyzn ani razu nie znaleźli się poza podium mistrzostw świata. Światową czołówkę uzupełniają Brazylia, Austria i Szwajcaria.

Podobny do koszykówki jest z kolei korfball. Tu też chodzi o umieszczenie piłki w koszu. Tyle że ten znajduje się prawie pół metra wyżej niż w klasycznej koszykówce i nie ma przy nim tablicy. Zawodnicy, grający w mieszanych, damsko-męskich składach, nie mogą kozłować, a przemieszczać się można tylko bez piłki.

W programie World Games znajduje się też sporo sportów tradycyjnych dla danego regionu świata. Jak np. sporty walki: popularne zwłaszcza w Tajlandii muaythai czy wywodzące się z Rosji sambo. Ale jest też kilka dyscyplin, które są dość dobrze znane nawet mniej oddanym kibicom sportu, jak unihokej, trójbój siłowy, kickboxing czy snooker. O medale walczą też tancerze.

Olimpijski przedpokój

World Games rozgrywane są od początku lat 80., zawsze rok po letnich igrzyskach olimpijskich. MKOl nie widzi w tych zawodach konkurencji dla swojej flagowej imprezy. Co więcej, World Games mogą być dla MKOl-u poligonem doświadczalnym.

O olimpijskie medale triathloniści walczą od 2000 roku. Wcześniej przez 11 lat rywalizowali właśnie na World Games. W tym samym roku na igrzyskach zadebiutowało taekwondo, wcześniej także rozgrywane na World Games. Podobną drogę przeszło także rugby siedmioosobowe, obecne na igrzyskach od 2016 roku.

Na początku ery nowożytnych igrzysk, w ich programie kilka razy znalazło się przeciąganie liny. Ostatni raz ponad sto lat temu. Siłaczy można za to podziwiać właśnie na World Games.

Od tej imprezy swoją karierę zaczynała wspinaczka sportowa, a wraz z nią m.in. Aleksandra Mirosław, choć bez takich sukcesów, jakie notowała później. Obecnie na World Games wspinacze wciąż rywalizują, ale w innych konkurencjach niż na igrzyskach – reguluje to porozumienie organizatorów z MKOl-em.

Na tegorocznej imprezie można zobaczyć także squasha, będący odmianą futbolu amerykańskiego futbol flagowy i lacrosse. Wszystkie te sporty znajdą się w programie igrzysk w Los Angeles w 2028 roku.

World Games są nieporównywalnie tańsze w przygotowaniu od igrzysk. Organizatorzy mają świadomość, że rozgrywane tu dyscypliny to w wielu przypadkach mało popularne sporty, gdzie rywalizują amatorzy lub półamatorzy. To przekłada się na mniejsze zainteresowanie ze strony kibiców i sponsorów. Dlatego też gospodarze nie są obligowani do budowania od zera nowoczesnej infrastruktury. Stawia się na zaaranżowanie istniejących przestrzeni.

Gdy w 2017 roku impreza odbywała się we Wrocławiu, na jej potrzeby zagospodarowano głównie już istniejące obiekty – nie tylko sportowe. Zawodnicy rywalizowali m.in. na Polach Marsowych czy w Sky Tower. Sporty wodne rozegrano na Odrze. Dla uczestników nie trzeba było budować wioski olimpijskiej – jako że zawody przypadły na wakacje, sportowcy zostali zakwaterowani w akademikach.

Z danych przedstawionych już po imprezie przez Najwyższą Izbę Kontroli wynika, że organizacja World Games 2017 kosztowała 326 mln złotych.

Biało-czerwony worek medali

W Chinach startuje 61-osobowa reprezentacja Polski. Pierwszy medal dla Polski – od razu złoty – wywalczył w ratownictwie wodnym Kacper Majchrzak. Trzykrotny uczestnik igrzysk olimpijskich w pływaniu, do medalu dorzucił rekord świata. A później także srebro w sztafecie i kolejne na dystansie 50 metrów.

W ratownictwie wodnym do umiejętności pływackich trzeba jeszcze dołożyć siłę – część dystansu pokonuje się z wyłowionym z dna basenu manekinem.

Na basenie spisali się także polscy freediverzy. W konkurencji polegającej na przepłynięciu pod wodą na jednym wdechu jak najdłuższej odległości, złoto wywalczyli Mateusz Malina (pokonał 228,5 metra) i Julia Kozerska (wynikiem 222,5 metra ustanowiła nowy rekord świata kobiet). Brązowy medal dorzuciła Magdalena Solich-Talanda. Julia Kozerska i Mateusz Malina zdobyli też medale – odpowiednio srebro i złoto - w konkurencji podwodnego płynięcia z płetwami.

Dwa medale w pływaniu z płetwą wywalczył Szymon Kropidłowski, a Martyna Kierczyńśka zdobyła srebro w muaythai.

Tegoroczne World Games potrwają do 17 sierpnia. Kolejna edycja odbędzie się za trzy lata w niemieckim Karlsruhe.

Główne wnioski

1. World Games to największa na świecie impreza dla zawodników, którzy uprawiają dyscypliny nieobecne w programie igrzysk olimpijskich.
2. W przypadku wspinaczki sportowej, triathlonu czy rugby siedmioosobowego World Games okazały się przedsionkiem do igrzysk.
3. Choć w World Games startuje kilka tysięcy sportowców, ich organizacja jest wielokrotnie tańsza niż organizacja igrzysk. Wynika to przede wszystkim z braku wymogów budowania nowych obiektów sportowych czy kwaterowania sportowców w osobnej wiosce.