Wielki wyścig w Abu Zabi, czyli dobry czas, by podreperować wiarę w F1. Trzeba tylko... wyczyścić pamięć

Gdy Red Bull wszedł do Formuły 1 i mknął po pierwsze mistrzostwo, wielki kierowca Fernando Alonso jeszcze ironicznie mówił o „producentach napojów w puszkach”. Wyrażał oczywiście wątpliwości, jak mieliby oni rzucić wyzwanie takim ekipom jak Ferrari? Wybrał Ferrari, Red Bullowi w 2008 r. podziękował.

Pomylił się boleśnie. Począwszy od 2010 r., aż osiem razy mistrzem świata F1 zostawał kierowca Red Bulla (Ferrari nie zdobyło ani jednego tytułu). W niedzielę ta ósemka może zmienić się na dziewiątkę, a Max Verstappen z czterokrotnego mistrza świata może stać się mistrzem pięciokrotnym. Wszystkie swoje tytuły zdobył oczywiście za kierownicą Red Bulla.

Przeczytaj: Jeśli lubisz marketing, pokochasz tego faceta. Oto Flavio Briatore, pierwszy rebeliant Formuły 1

Pogoń Maxa Verstappena

O zdobyciu kolejnego mistrzostwa jeszcze niedawno właściwie nie było mowy. Ostatniego dnia sierpnia, po wyścigu w Holandii, Verstappen tracił do lidera klasyfikacji generalnej aż 104 punkty. Holenderski wyścig był 15 z 24 zaplanowanych na sezon, wydawało się więc jasne, że walka o tytuł rozstrzygnie się między kierowcami McLarena – Oscarem Piastrim a Lando Norrisem. Piastri miał wtedy 309 punktów, a Lando Norris – 275. Verstappen – 205.

Dzisiaj Norris ma punktów 408, Verstappen – 396, a Piastri – 392. Inżynierowie Red Bulla wykonali tytaniczną pracę, a Verstappen potwierdził, że należy do ścisłej czołówki najlepszych kierowców w historii.

Za zwycięstwo w wyścigu F1 kierowca otrzymuje 25 pkt, za drugie miejsce – 18, za trzecie – 15, za czwarte – 12, za piąte – 10, a za 10 – jeden. Szanse na mistrzostwo świata ma więc również Oscar Piastri, zwłaszcza że nie da się wykluczyć np. stłuczki Verstappena z Norrisem.

Ekscytujący sezon w Formule 1

W takich okolicznościach nie sposób mówić o nudzie w Formule 1. W kontekście obecnego sezonu nie da się też powtarzać wyjątkowo niemądrych teorii, wedle których kierowca w F1 już tylko siedzi za kierownicą, a niemal wszystko „załatwiają” za niego nowoczesne bolidy-komputery.

Oto w drugiej połowie sezonu widzieliśmy jak nagle osłabł Oscar Piastri – w czterech wyścigach z października i początku listopada był raz czwarty i trzykrotnie piąty, podczas gdy jego partner z zespołu dwukrotnie wygrał, raz był drugi i raz trzeci. W ciągu sezonu obserwowaliśmy także, jak Lewis Hamilton, siedmiokrotny mistrz świata, nie może rozgryźć swojego bolidu Ferrari i wyraźnie przegrywa z partnerem z zespołu. I jeszcze bezradnie rozkłada ręce w czasie rozmów z mediami.

Pod koniec sezonu władze F1 przypomniały nam także, jak intrygującą rolę odgrywa w tym sporcie technologia – obaj kierowcy McLarena zostali zdyskwalifikowani w listopadzie po Grand Prix w Las Vegas za to, że deski pod podłogami w ich bolidach były zbyt mocno starte. Chodziło oczywiście o milimetry…

Przeczytaj: Jak dużo danych zbiera bolid? Pierwszy Polak w Formule 1, Marcin Budkowski, opowiada o jej naukowych kulisach

Fascynujący świat, nieprawdaż? Można się zachwycić, jednak pod jednym warunkiem – jeśli nie ma się w głowie dawnych lat Formuły 1, dawnych bolidów. I jeśli zablokowało się w mediach społecznościowych wszystkie konta, które serwują zdjęcia i urywki filmowe z przeszłości.

Wyprawa w przeszłość

Jest takich kont sporo, kilka razy dziennie można stracić przytomność z zachwytu – z zachwytu nad tym, jak wyglądały bolidy np. na początku XXI w.

Ostatnio wielkie wrażenie zrobiło zdjęcie, na którym bolid z początku XXI w. stał obok bolidu z naszych czasów. Ten obecny jest o wiele większy i stanowi dowód, że ginie to, co powinno być duchem Formuły 1 – zwinność, lekkość i zgrabność. I nie chodzi tu o prędkość, bo obecne bolidy są oczywiście diabelsko szybkie. Chodzi o wrażenie, podziw, oddziaływanie na wyobraźnię. Ale są też względy praktyczne – trudniej o walkę na torze.

Bolidy stały się tak duże przez zmiany technologiczne związane z oszczędnościami w zakresie kosztów oraz zanieczyszczenia środowiska (wprowadzenie bardzo obszernych silników hybrydowych), a także te obejmujące bezpieczeństwo kierowców (zakaz tankowania podczas wyścigów, a więc konieczność większych zbiorników paliwowych). Także ambicje sportowego rozwoju doprowadziły do większych bolidów – chcąc zwiększyć przyczepność aut podczas pokonywania zakrętów, zezwolono na obszerniejsze składowe aerodynamiczne, a także na szersze opony.

Obecne auta nie wydają już też tak niesamowitego dźwięku, jak dawniej, w przeszłość odeszły potężnie ryczące silniki.

Zaakceptuj pliki cookies, żeby obejrzeć wideo.

Zwiększyło się bezpieczeństwo kierowców, gdy wprowadzono system „halo”, czyli zakrzywiony tytanowy pałąk umieszczony nad głową kierowcy. I z takimi rozwiązaniami nie sposób dyskutować, ponieważ ratują życie. Ale estetyka bolidu – a ona w wielkiej mierze działa na kibiców – na tym nie zyskała. I jeszcze kierowcy z przeszłości, którzy jeździli bez „halo”, jawią się nam jako szaleńcy w najlepszym sensie tego słowa. Obecnemu pokoleniu bardzo trudno jest konkurować z taką przeszłością. Trudno jest obecnym kierowcom przyprawiać o dreszcze tych kibiców, którzy są bombardowani w internecie migawkami z dawnych lat.

Trudne zadanie przed Verstappenem, Norrisem i Piastrim. Ale może podołają?

Grand Prix Abu Zabi rozpocznie się w niedzielę 7 grudnia o godz. 14. Wyścig będzie można oglądać w stacji Eleven Sports.

Przeczytaj: Gdy kobieta wsiada do bolidu. „Zepsute hamulce” to tylko jeden problem

Główne wnioski

1. W niedzielę w Abu Zabi rozstrzygnie się walka o tytuł mistrza świata Formuły 1. Szanse mają trzej kierowcy: Lando Norris i Oscar Piastri z McLarena oraz Max Verstappen z Red Bulla.
2. Obecne bolidy F1 są znacznie większe i cięższe niż te sprzed 20 lat. Również pod względem estetycznym nie zachwycają tak, jak te dawniejsze. Zwiększone zostało natomiast bezpieczeństwo kierowców – nad głowami mają oni specjalne tytanowe pałąki.
3. Red Bull może w niedzielę zdobyć dziewiąte indywidualne mistrzostwo świata w Formule 1. Wielki wyczyn, zważywszy na fakt, iż zespół ten wszedł do najwyższej serii wyścigowej dopiero w połowie pierwszej dekady XXI w.