Prawdziwe oblicze pracy w finansach. Jak to wygląda w Europie

Na starym kontynencie specjaliści od finansów i rachunkowości coraz częściej pracują z biura, mimo braku konkretnych wytycznych od pracodawcy. Widzą wartość użytkową sztucznej inteligencji i chcą ją poznawać, jednak narzekają na brak możliwości zgłębiania tej wiedzy. Są raczej zadowoleni ze swojej płacy, chociaż odczuwają negatywne skutki wzrostu cen. 

Kompleksowe badanie 

Wiadomo to wszystko dzięki ankiecie, przeprowadzonej przez ACCA. Firma zrzeszająca specjalistów od finansów, rachunkowości i zarządzania zbadała ponad 10 tys. finansistów w 175 państwach. Zadbała o to, by grupa badawcza była zróżnicowana nie tylko wiekowo, ale też pod względem stanowiska i rodzaju pracodawcy. 

Dodatkowo wyodrębniono odpowiedzi europejskich specjalistów i zebrano je w raporcie „Europe talent trends 2025". Dzięki temu widać gołym okiem, jakie preferencje, zwyczaje i problemy mają Europejczycy w finansach. Na podstawie tych danych można wysnuć wnioski istotne z perspektywy Polaka, który pracuje lub rozważa pracę w instytucji finansowej. 

Jacy jesteśmy 

Jednym z pierwszych wniosków, który mocno rzuca się w oczy, jest stosunkowo mała przedsiębiorczość finansistów w Europie. Tylko 35 proc. z nich chciałoby być przedsiębiorcą, chociaż światowa średnia to ponad 50 proc. Mieszkańcy wschodniej Europy mają większe ambicje przedsiębiorcze niż zachodniej, ale tylko nieznacznie. Sporo o własnej firmie myślą w Europie tylko przedstawiciele pokolenia Z, z których aż 54 proc. chciałoby pójść na swoje. 

Pokolenie Z wyjątkowo często też, jak na europejskie standardy, myśli o przeprowadzce za granicę w celach służbowych. Aż 60 proc. młodych finansistów wyraziło chęć emigracji zarobkowej, chociaż średnia dla Europejczyków to tylko 33 proc. Tu też widać dużą dysproporcję względem światowej średniej, która wynosi 55 proc. Wychodzi na to, że Europejczykom generalnie dobrze jest u siebie. 

Wykres interaktywny

Pełny ekran

Ponad połowa Europejczyków w finansach jest zadowolona ze swojej obecnej sytuacji zawodowej i płacy. Nie oznacza to jednak, że nie zamierzają prosić o podwyżkę, chociaż taką chęć wyraziło mniej osób niż rok temu (52 kontra 62 proc.). Europejczycy w finansach bardzo odczuwają wzrost kosztów życia, więc jeśli już wyciągną rękę po większą płacę, to ich oczekiwania będą duże. Średnio liczą na 10 proc. wzrostu zarobków. 

Ciekawa zależność 

Mniej chętnych niż w latach ubiegłych, skłonnych poprosić o podwyżkę, może wynikać z dość luźnej polityki firm dotyczącej sposobu pracy. Około 60 proc. europejskich finansistów pracuje hybrydowo, więcej niż kiedykolwiek i mocno ponad światową średnią, wynoszącą 40 proc. Europejczycy doceniają to, że w ponad połowie firm reprezentowanych w sondażu nie ma jasno określonej liczby dni wymaganych w biurze lub ich zaliczenie nie jest egzekwowane. 

Wykres interaktywny

Pełny ekran

Więcej Europejczyków niż kiedykolwiek pracuje hybrydowo, ale też najmniej od lat pracuje tylko z biura, bo tylko 11 proc. Mają więcej czasu, by zajmować się dodatkową pracą. W Europie trudni się nią 32 proc. osób, przy czym głównie w celach charytatywnych, a nie zarobkowych. Być może pomaga to w kwestiach psychologicznych, które są mniejszym problemem niż w przeszłości. 

Chociaż nadal połowa europejskich finansistów wskazuje, że ich zdrowie psychiczne cierpi w wyniku pracy, to jest to odsetek mniejszy niż w przeszłości. Średnio 44 proc. Europejczyków chciałoby otrzymywać od pracodawcy wsparcie psychologiczne i tyle samo z nich uważa, że ich pracodawca nie dba o ich zdrowie psychiczne. 

Dawne i nowe trendy 

Coraz więcej Europejczyków dochodzi do przekonania, że pracodawcy nie dbają też o... kwestie środowiskowe. Ponad połowa finansistów w Europie chciałoby mieć taką pracę, która pozytywnie oddziałuje na środowisko. Jednak tylko 35 proc. uważa, że ich obecna praca ma jakikolwiek pozytywny wpływ na naturę.  

Być może z tego wynika stosunkowo duża otwartość w Europie na zmianę pracodawcy. Dokładnie 49 proc. finansistów ze Starego Kontynentu spodziewa się, że kolejny ruch w ich karierze będzie dotyczył przejścia do innej firmy. Z tego 39 proc. oczekuje tego ruchu w najbliższych 12 miesiącach, a 64 proc. w następnych dwóch latach.

Mowa oczywiście o ruchu, który nie jest spowodowany zwolnieniem z obecnej pracy. Zwolnienia są częścią pracy zarobkowej, aczkolwiek obecnie jeszcze nie w związku z AI i jej umiejętnościami. Być może właśnie dlatego ta technologia nie przeraża finansistów, ba, jest im jej wciąż mało. Aż 76 proc. badanych Europejczyków jest pewnych swojej wprawy w korzystaniu ze sztucznej inteligencji i zgłasza chęć dalszej nauki. Za to 54 proc. uważa, że pracodawcy nie zapewniają odpowiednich szkoleń, które pozwoliłyby zgłębić wiedzę w tym zakresie. 

Główne wnioski

1. Europejscy finansiści coraz częściej pracują w modelu hybrydowym, doceniając elastyczność i brak sztywnych wytycznych dotyczących obecności w biurze. Większość nie ma jasno określonej liczby dni wymaganych w pracy stacjonarnej, co przekłada się na większe zadowolenie z balansu między życiem zawodowym a prywatnym.
2. Ponad połowa finansistów w Europie jest zadowolona ze swojej sytuacji zawodowej i płacy, choć odczuwają skutki rosnących kosztów życia. Chociaż mniej osób niż rok temu planuje prosić o podwyżkę, to ich oczekiwania są wysokie – średnio liczą na 10 proc. wzrost wynagrodzenia. Jednocześnie są otwarci na zmianę pracodawcy, zwłaszcza jeśli obecna firma nie spełnia ich oczekiwań dotyczących rozwoju czy wpływu na środowisko.
3. Europejscy finansiści są otwarci na korzystanie ze sztucznej inteligencji i chcą rozwijać swoje kompetencje w tym zakresie, jednak narzekają na brak możliwości pogłębiania wiedzy i niewystarczające wsparcie szkoleniowe ze strony pracodawców. Mimo odczuwanego stresu w pracy, a większą wagę od wsparcia psychologicznego przykładają do rozwoju zawodowego i wpływu pracy na środowisko.