Co trzeba wiedzieć o najwyższym kontrakcie w historii sportu, który właśnie podpisał dominikański baseballista Juan Soto

Oficjalne potwierdzenie jeszcze nie nadeszło, ale światowe media są zgodne: Juan Soto, dotychczasowy zawodnik New York Yankees, zaakceptował ofertę New York Mets. Za transferem stoi Steve Cohen, właściciel Mets, znany jako czarodziej funduszy hedgingowych i filantrop. Jego biografia zawiera jednak również kontrowersyjne wątki – w 2013 r. jego fundusz SAC Capital Advisors przyznał się do wykorzystywania informacji niejawnych, co skutkowało karą prawie 2 mld dolarów.

Mimo to Cohen nie stracił impetu i obecnie jest najbogatszym właścicielem klubu Major League Baseball. W 2024 roku „Forbes” oszacował jego majątek na ponad 20 mld dolarów, co plasuje go na 30. miejscu listy najbogatszych Amerykanów.

Juan Soto na liście największych kontraktów sportowych wyprzedził Japończyka Shohei Ohtaniego, który przed sezonem 2024 podpisał 10-letnią umowę wartą 700 mln dolarów z Los Angeles Dodgers.

Kontrakt Ohtaniego jest wyjątkowo dziwny. Zawodnik ten przez 10 lat gry w klubie będzie zarabiał rocznie jedynie 2 mln dolarów – czyli w czasie gry dla Dodgers (w latach 2024-33) dostanie łącznie 20 mln. Pozostałe 680 mln z kontraktu zostanie wypłacone mu po wygaśnięciu umowy. Kwota ta będzie rozłożona na kolejne 10 lat – Ohtani będzie co roku otrzymywał 68 mln dolarów, ostatnia taka transza trafi do niego w 2043 r. Tego typu rozwiązanie, nazywane w USA „deferred money”, pozwala klubom na rozłożenie kosztów kontraktu w czasie, minimalizując obciążenie bieżącego budżetu.

W przypadku Juana Soto „deferred money” nie występuje. Wszystko otrzyma w czasie trwania kontraktu. Jego umowa zakłada średnie wynagrodzenie w wysokości 51 mln dolarów brutto rocznie – co czyni ją rekordową w historii MLB pod względem średnich rocznych zarobków.

A Ty? Jaką umowę byś wolał?

Choć kontrakt Juana Soto jest rekordowy w MLB, nie może się równać z rocznymi zarobkami największych gwiazd piłki nożnej. Znacznie większe sumy za rok gry widnieją przy nazwiskach piłkarzy Leo Messiego, Cristiano Ronaldo i Karima Benzemy, którzy zajmują odpowiednio trzecie, czwarte i szóste miejsce na liście największych kontraktów sportowych w historii.

Leo Messi, będąc jeszcze zawodnikiem FC Barcelony, podpisał czteroletnią umowę o wartości 674 mln dolarów. Średnia roczna? Aż 168,5 mln dolarów – kilka razy więcej niż zarobki Soto. Cristiano Ronaldo w 2023 r., już w wieku bliskim sportowej emerytury, podpisał z saudyjskim klubem Al-Nassr 2,5-letni kontrakt wart 536 mln dolarów. Rocznie zarabia więc średnio 214,5 mln dolarów, co czyni go jednym z najlepiej opłacanych sportowców wszech czasów.

Na tej liście wyprzedza go jednak Karim Benzema, który po zdobyciu Złotej Piłki zdecydował się na transfer do Arabii Saudyjskiej. W 2023 r. podpisał dwuletni kontrakt z Al-Ittihad o wartości niemal 447,5 mln dolarów. Jego roczna średnia wynosi imponujące 223,5 mln dolarów – ponad cztery razy więcej niż zarobki Soto.

Jaka umowa jest lepsza? Krótsza, ale bardziej soczysta, czy dłuższa, lecz mniej spektakularna rok do roku? Czy może ta z „deferred money”?

Potęga baseballu

W amerykańskiej lidze baseballu standardem są długoterminowe umowy, często obejmujące kilkanaście lat. To właśnie te wieloletnie kontrakty sprawiają, że baseballiści niemal zdominowali ranking najwyższych kontraktów w historii sportu.

W pierwszej dwudziestce tego zestawienia aż 13 miejsc zajmują zawodnicy MLB. Spośród ich umów jedynie dwie mają okres krótszy niż 10 lat – obie obejmują dziewięcioletnie kontrakty.

Główne wnioski

1. Juan Soto został rekordzistą, jeśli chodzi o wysokość podpisanego kontraktu, ale nie będzie rekordzistą, jeśli chodzi o roczne zarobki.
2. Piłkarze Leo Messi i Cristiano Ronaldo czy Karim Benzema podpisywali znacznie krótsze umowy, ale za rok gry dostawali/dostają znacznie więcej.
3. Tradycją w amerykańskiej lidze baseballu jest to, iż kontrakty z najlepszymi podpisuje się na wiele lat.