Zerwał z grą na pianinie, wybrał rower. Dziś jest wielką nadzieją polskiego kolarstwa. Oto Jan Jackowiak

Brązowy medal mistrzostw świata juniorów 17-letni Jan Jackowiak zdobył na początku października w Rwandzie. Został pierwszym Polakiem, który stanął na podium MŚ w tej kolarskiej kategorii wiekowej. Sezon może uznać za bardzo dobry – kończy go na drugim miejscu w światowym rankingu juniorów. Obecne tygodnie są dla niego już nieco luźniejsze, a zatem – ze względu na jego muzyczną przeszłość – nie sposób nie zapytać go o trwający właśnie Konkurs Chopinowski.

– Rywalizacji pianistów nie śledzę, chyba że akurat trafię na filmik w internecie. Mogę za to powiedzieć, że bardzo zainteresowała mnie historia Koreańczyka Hyuka Lee, który kilka lat temu wystąpił w Konkursie Chopinowskim, a następnie przeprowadził się do Polski i nauczył się naszego języka. Czytałem o nim niedawno, obejrzałem też fragmenty jego tegorocznego występu – mówi Jan Jackowiak.

Jan Jackowiak, najlepszy pianista wśród kolarzy?

Wciąż ma pianino w domu, wciąż raz na jakiś czas dopada go pragnienie, by usiąść i zagrać. Ale czasu na to ma bardzo mało. Kolarstwo to wyjazdy na wyścigi rozgrywane w przeróżnych częściach świata, a do tego dochodzi nauka – Jan Jackowiak w przyszłym roku będzie zdawał maturę (realizuje oczywiście indywidualny tok nauczania).

Szkołę muzyczną I stopnia Jan Jackowiak ukończył kilka lat temu i na tym poprzestał. Wybrał kolarstwo, choć treningi sportowe przez pewien czas opuszczał dość często właśnie ze względu na naukę w szkole muzycznej. Jeden z trenerów powiedział w końcu do Michała Jackowiaka, ojca Jana: „Prezes! Ty się zdecyduj, czy syn ma być pianistą, czy kolarzem!”

Treningi był coraz trudniejsze, młody Janek miał wtedy ok. 12 lat. Michała Jackowiaka tytułowano prezesem, ponieważ szefował on – i nadal pełni tę funkcję – toruńskiej Akademii Michała Kwiatkowskiego Copernicus.

– Z naszym wybitnym kolarzem Michałem Kwiatkowskim, wtedy wschodzącą gwiazdą światowego peletonu, zakładaliśmy tę akademię w 2013 r. Zaangażowani byli też m.in. trenerzy Michała Kwiatkowskiego z młodszych kategorii: Marcin Mientki i Tomasz Owsian. Zostałem prezesem i jestem nim nadal. Jak znalazłem się w tym miejscu? To jest bardzo dobre pytanie – mówi Michał Jackowiak.

Przeczytaj: „Chory wyskok” Valentina Vacherota, tenisisty z Monako. Prawdopodobnie najciekawsza sportowa bajka tej jesieni

Michała Jackowiaka droga do kolarstwa

Historię Michała Jackowiaka najlepiej zacząć od początku. W tym przypadku początkiem był rok 1993 – wtedy Zenon Jaskuła zajął w klasyfikacji generalnej Tour de France trzecie miejsce. Michał Jackowiak miał wtedy ok. 14 lat i na fali sukcesu Jaskuły postanowił wstąpić do Toruńskiego Klubu Kolarskiego.

Trenował tylko dwa lata, ponieważ inne sporty zaczęły fascynować go bardziej. Gdy rozmawiamy, to łapie się za głowę ze śmiechem, mówiąc: „Ja naprawdę jeszcze jako 16-latek marzyłem o grze w NBA!”.

– Szkołę średnią kończyłem w Stanach Zjednoczonych, można powiedzieć – nawigowany przez sport. Ale gwiazdą amerykańskich lig oczywiście nie zostałem… Wróciłem do Polski i już w czasie studiów wszedłem do branży IT – wspomina Michał Jackowiak.

Przeczytaj: Norwid, jakiego nie znasz. O klubie siatkarskim z wielkim poetą w nazwie opowiada jego prezes, Łukasz Żygadło

W branży IT Michał Jackowiak osiągnął sukces, a ponieważ zamiłowanie do kolarstwa odżywało, to jego firma została sponsorem jednej z amatorskich toruńskich drużyn (dziś ta firma to Ecom.software).

– Coraz więcej jeździłem na rowerze, coraz mocniej wchodziłem w toruńskie środowisko kolarskie, już mocne na początku ubiegłej dekady. Mocne, ale też trochę podzielone, jeśli chodzi o pomysły na rozwój. Celem naszej grupy stało się stworzenie czegoś nowego. Najstarszy klub kolarski w Toruniu nazywał się „Kopernik”, my postanowiliśmy nieco zmienić tę nazwę na bardziej międzynarodową. Powstał „Copernicus”, Michał Kwiatkowski został patronem, zgodził się użyć w projekcie swojego nazwiska. Wtedy jeszcze finansowo rozłożyliśmy nasz udział w „Copernicusie” mniej więcej po równo (oprócz mnie i Michała Kwiatkowskiego swoje pieniądze zaangażował przedsiębiorca Sebastian Sacharuk), później nasz wielki kolarz nas wyraźnie przebił – opowiada Michał Jackowiak.

Rok po założeniu „Copernicusa” Michał Kwiatkowski został mistrzem świata seniorów, szybko wchodził do ścisłej czołówki światowego kolarstwa. I bardzo szybko dzięki niemu w „Copernicusie” zaczęła rozwijać się infrastruktura. W pewnym momencie np. pojawiły się dwa busy i 20 trenażerów.

Przeczytaj: Czy to dobrze, gdy twoja córka chce zostać siatkarką? Szanse i ryzyka, czyli jak Amerykanie zmienili nam siatkówkę

Niezwykłe zdjęcie sprzed lat

– Rozwój akademii wymagał też wiele pracy z naszej strony, więc siłą rzeczy często zabierałem ze sobą dzieci. Mam jedno bardzo ciekawe zdjęcie z tamtego czasu. Widać na nim malutkiego Janka oraz malutką Marię Okrucińską, tę samą, która na niedawnych mistrzostwach świata, tych medalowych dla Janka, była siódma podczas jazdy indywidualnej na czas i dziewiąta w wyścigu ze startu wspólnego. Jej ojciec, kolarz Daniel Okruciński, także współzakładał akademię i wszedł do jej zarządu. Janek i Marysia siedzą na rowerkach dla dzieci i jeszcze wtedy nie wiedzą, że będą się ścigać na poważnie – wspomina Michał Jackowiak.

Jan Jackowiak przez pierwsze lata po prostu trenował kolarstwo, bez myśli o poważnej sportowej karierze. Ale do „Copernicusa” przyszła firma CCC i zaoferowała poważne wsparcie, powstał projekt "CCC Copernicus" – od żaka do zawodowca. W pewnym momencie lekarz pracujący z zawodową drużyną CCC zaoferował akademii badania, które pozwalają ocenić potencjał – przede wszystkim wydolnościowy młodych kolarzy. Tym lekarzem był Piotr Kosielski, współpracujący m.in. z Mają Włoszczowską, mistrzynią kolarstwa górskiego.

– Maila z wiadomością o wynikach tych badań mam do dzisiaj. Janek wypadł najlepiej, choć wtedy nie wygrywał wyścigów. Błyszczał tylko na bardzo wymagających podjazdach i w trudnym terenie. Powiedziałem o badaniach synowi, mówiąc, iż ma potencjał, by odnosić w tym sporcie sukcesy. Wtedy podjęliśmy decyzję, że szkołą średnią Janka będzie już szkoła sportowa. Wiedzieliśmy, że warunki do rozwoju będzie miał dobre. Bo chociaż przez pandemię firma CCC wycofała się z profesjonalnego kolarstwa, to jej szef Dariusz Miłek (w młodości – kolarz) powiedział, że nieważne, co się będzie działo, on młodzież będzie wspierał zawsze – wspomina Michał Jackowiak.

Sam Michał Jackowiak może żałować, że nikt nie zaoferował mu tak profesjonalnych badań w latach 90. Może zostałby profesjonalnym kolarzem, bo pewnie w badaniach wypadłby dobrze. Cztery lata temu wygrał w kategorii Open tzw. Pomorską pięćsetkę (Pomorska 500), czyli amatorski wyścig ze Świnoujścia do Gdańska.

Przeczytaj: Dariusz Miłek: Moi menedżerowie są jak żołnierze – w czasie wojny muszą być na posterunku (WYWIAD)

Jan Jackowiak pędzi do kolarskiej elity

Kiedy Jan Jackowiak postanowił poświęcić się kolarstwu całkowicie, zaczął efektownie potwierdzać duży talent i wielką moc wydolnościową. Przez współpracę „Copernicusa” z zespołem Bahrain Victorious – projekt zainicjowany przez świetnego polskiego kolarza Michała Gołasia – Jan Jackowiak wszedł w orbitę zainteresowań tej mocnej grupy, wspieranej m.in. przez rząd Bahrajnu. Jeśli tylko będzie się nadal tak szybko rozwijał, to w nieodległej przyszłości zapewne dostanie szanse startu w najsłynniejszych wyścigach.

To już nie są tylko marzenia – jeszcze niedawno w kategoriach juniorskich dobrze szło mu w rywalizacji z kolarzami, którzy w obecnym sezonie błyszczeli podczas niektórych wyścigów światowej elity. Jan Jackowiak walczył koło w koło z takimi wschodzącymi gwiazdami światowego peletonu jak Paul Seixas czy Lorenzo Finn.

Przeczytaj: Czego nas dziś uczy książka „Czego cię nie nauczą w Harvard Business School”?

Michał Kwiatkowski, patron akademii, zdaje sobie sprawę z talentu młodego następcy. Służy radą i gościnnością. Jan Jackowiak przy okazji naszej rozmowy dzieli się przyjemną anegdotą.

– Michał Kwiatkowski jakiś czas temu pozwolił mi spędzić dzień u siebie w Warszawie, gdy leciałem stamtąd na wyścig. Przejechaliśmy wspólnie trening, a po nim w lodówce znalazłem podpisane dla mnie boxy z odpowiednim dla kolarzy pożywieniem „potreningowym” – mówi Jan Jackowiak.

Główne wnioski

1. Jan Jackowiak to pierwszy w historii polski medalista MŚ juniorów w kolarstwie. Obecny sezon zakończył na drugim miejscu w światowym rankingu, zmierza do występów w największych wyścigach na świecie. Sportowo opiekuje się nim już grupa Bahrain Victorious.
2. Przygodę z kolarstwem Jan Jackowiak zaczął w akademii Michała Kwiatkowskiego „Copernicus”. To szkoła kolarska założona w 2013 r., którą współtworzył ojciec Jana Jackowiaka, Michał.
3. Michał Jackowiak w młodości przez dwa lata trenował kolarstwo, a do „Copernicusa” trafił już jako uznany kolarski sponsor, właściciel firmy ecom.software (branża IT).