Analizy

W 2022 r. poparcie dla członkostwa w strefie euro w Polsce osiągnęło rekordowy poziom 60 proc. Jednym z powodów był wzrost ryzyka geopolitycznego. Ale wydaje się, że decydującym czynnikiem mogło być przyspieszenie inflacji.

Zwykle ekonomiści skupieni są na całkowitym wzroście realnego PKB, pomijając często dane o zmianach liczby ludności. Polska w ujęciu dochodu na osobę jest trzecia pod względem odbicia po pandemii COVID-19. Pięć krajów UE było w tym ujęciu wciąż poniżej poziomu z 2019 r.

RPP na wczorajszym posiedzeniu zaskoczyła decyzją o cięciu stóp o 25 pb. Wydźwięk konferencji prezesa NBP był dość neutralny. Adam Glapiński nie określił jednoznacznie, czy kolejna obniżka nastąpi we wrześniu.

Zaledwie niecałe 5 proc. Polaków mieszka w lokalach wynajmowanych na wolnym rynku. To jeden z najniższych wskaźników w Europie. Wynajem nie jest popularną formą zaspokajania potrzeb mieszkaniowych – traktowany bywa jako konieczność i jest przy tym relatywnie kosztowny.

Powrót procesów dezinflacyjnych i podtrzymanie sygnałów ożywienia to najważniejsze sygnały bieżącej koniunktury. Hossa na polskiej giełdzie trwa w najlepsze: od początku roku główne indeksy zyskały 20-30 proc. Za rogiem czai się jednak wzrost niepewności związany z cłami.

Emocje wzbudziła informacja o tym, że według prognoz mamy dołączyć do grona największych gospodarek świata. Analizujemy pozycję Polski dziś i w przyszłości.

NBP zebrał prognozy ekonomistów, które kreślą optymistyczny scenariusz dla polskiej gospodarki: stabilny wzrost PKB powyżej 3 proc., inflacja mieszcząca się w celu już od 2026 r. oraz systematyczne obniżki stóp procentowych. Niepewność pozostaje jednak wysoka, a na horyzoncie widoczne są czynniki ryzyka, mogące spowolnić wzrost lub zwiększyć presję inflacyjną.

Realne umocnienie złotego w ostatnich latach osiągnęło skalę niewidzianą od 2008 roku. Stało się tak zarówno przez nominalne umocnienie wobec innych walut, w tym euro i dolara, jak i ze względu na znacznie wyższą inflację w Polsce niż u jej partnerów handlowych. To rodzi pytanie, czy obecny poziom kursu nie jest już przewartościowany i jakie może to mieć konsekwencje.

Podczas zakończonego szczytu w Hadze kraje sojusznicze zdecydowały się na znaczące zwiększenie wydatków wojskowych w ciągu najbliższej dekady. Wzmocniło to zobowiązania dotyczące wzajemnej pomocy w przypadku ataku ze strony państw trzecich. Jednak Europa stoi przed poważnym dylematem.

Według danych MFW, Polska może w najbliższych latach prześcignąć Japonię pod względem dochodu na osobę. Przyglądamy się zarówno okresowi dynamicznego wzrostu, jak i obecnej stagnacji gospodarczej tego kraju. Czy doświadczenia Japonii mogą być pomocne dla Europy w obliczu narastającego kryzysu demograficznego?