Płace nominalne rosną najwolniej od niemal pięciu lat. To zwiększa przestrzeń do obniżki stóp procentowych

W październiku przeciętne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw wyniosło 8 865,12 zł brutto – podał GUS w najnowszym komunikacie. Oznacza to znaczące wyhamowanie dynamiki nominalnych płac do 6,6 proc. r/r, wobec 7,5 proc. we wrześniu. Jest to najniższy wzrost płac od lutego 2021 r., a zatem od niemal pięciu lat.

Marsz wynagrodzeń w dół trwa od początku 2024 r., z wyjątkiem okresu kwiecień–czerwiec 2025 r. W ujęciu kwartalnym dynamika wynagrodzeń w III kw. (7,4 proc.) była najniższa w r. i wyraźnie niższa niż w II kw. (8,9 proc.). W I kwartale tempo wzrostu płac wynosiło 8,3 proc. Jednocześnie dynamika wynagrodzeń w sektorze przedsiębiorstw zrównała się w ostatnich dwóch kwartałach z tą w mniejszych firmach i sektorze publicznym (czyli w gospodarce narodowej).

Wynagrodzenia realne – skorygowane o inflację – pozostają solidnie dodatnie, choć ich dynamika spada. Wynika to z tego, że spadek tempa wzrostu nominalnych płac jest szybszy niż spadek inflacji. Ta osiągnęła w październiku 2,8 proc. r/r, a zatem o 0,1 pkt proc. mniej niż we wrześniu.

Hamowanie tempa wzrostu płac to czynnik wyraźnie dezinflacyjny. Wzrost wynagrodzeń w gospodarce narodowej okazał się niższy niż przewidywali analitycy NBP w listopadowym „Raporcie o inflacji” (7,5 proc. vs. 8,2 proc.). Do tego dochodzą dzisiejsze dane z sektora przedsiębiorstw, wskazujące na znaczne spowolnienie płac. To zwiększa – w mojej ocenie – przestrzeń do dalszych obniżek stóp procentowych przez Radę Polityki Pieniężnej.

Szczególnie że w 2026 r. będą działały dodatkowe czynniki hamujące wzrost wynagrodzeń, a zatem również presję inflacyjną. To niewielkie – w porównaniu z ostatnimi latami – 3-proc. podwyżki wynagrodzeń w sektorze publicznym, a także płacy minimalnej.