Formuła 1

Zakończona parę dni temu aukcja to dobra okazja, żeby przypomnieć, do jakich niezwykłych zdarzeń doszło w Formule 1 wskutek kryzysu finansowego z 2008 r. Zaczęło się dosłownie od jednego funta, a skończyło na największej dominacji w historii F1.

Zbyt wiele skandali ciągnie się za Flavio Briatore, by mógł on kiedykolwiek rządzić Formułą 1. A szkoda – poskromiłby inżynierów, przez których wyścigi są tak nudne. Nie szanuje ich, uważa, że marketing jest znacznie ważniejszy.

Kibice płacą za oglądanie, telewizje za transmisje, a sponsorzy za reklamę. Zespoły płacą za możliwość rywalizacji, a właściciele torów za zorganizowanie u nich wyścigów. Tak wygląda mechanizm zarabiania w Formule 1 – najbardziej prestiżowej i przynoszącej największe pieniądze serii wyścigowej świata.

Amerykańskie miliony mają zrekompensować pozostałym ekipom to, że od 2026 r. pieniądze będą musiały być dzielone między 11 zespołów, a nie 10. Chociaż wejście takiego gracza potencjalnie otwiera przed Formułą 1 wielki amerykański rynek, szef Mercedesa mówi, że General Motors powinien zapłacić więcej.

Wygląda przepięknie, jeździli nim wspaniali kierowcy: Juan Manuel Fangio oraz Stirling Moss. Kwota 53 mln dolarów jest rekordowa – nigdy wcześniej nie zapłacono tyle za auto, którym ścigano się w F1.

Pracował w F1 przez ponad 20 lat – zajmował się aerodynamiką w Ferrari i w McLarenie, zarządzał zespołem Renault/Alpine. Teraz Marcin Budkowski chce rozkręcić polski motorsport.

Jako wielka gwiazda sportu staje przed największymi na świecie firmami inwestycyjnymi, chce ściągnąć do Doliny Krzemowej znaczące europejskie fundusze. Ale nawet jeśli mu się to uda, nie przebije swojego osiągnięcia z 2016 r., gdy wreszcie pokonał Lewisa Hamiltona – swojego największego rywala.