Polska bramą Uzbekistanu do Europy. Rośnie współpraca gospodarcza

Uzbekistan postrzega Polskę jako kluczowego partnera i pomost do rynków Unii Europejskiej. Podczas forum inwestycyjnego w Taszkencie wskazano nowe kierunki współpracy biznesowej i logistycznej.

Polska jako strategiczny partner

Polska jest dla Uzbekistanu kluczowym partnerem zagranicznym i bramą do rynku europejskiego – powiedział Mansurjon Rasulev, dyrektor Uzbeckiej Agencji Promocji Inwestycji. Wypowiedź padła podczas IV Międzynarodowego Forum Inwestycyjnego, które odbyło się w Taszkencie - informuje PAP.

Rasulev przypomniał, że reformy gospodarcze w Uzbekistanie rozpoczęły się w 2017 roku i otworzyły kraj na inwestycje z całego świata. Jednocześnie podkreślił znaczenie wspólnych inicjatyw uzbeckich i polskich władz, a także organizowanych misji biznesowych w obu krajach.

Według dyrektora agencji Polska i Uzbekistan łączy także zrozumienie kulturowe i historyczne, które sprzyja budowaniu silnych relacji gospodarczych i wspólnym projektom inwestycyjnym.

Współpraca w rolnictwie i przetwórstwie

Uzbekistan oferuje polskim inwestorom tanią energię, dostępną siłę roboczą oraz bogate zasoby naturalne, w tym surowce krytyczne, niezbędne dla nowych technologii. Szczególne zainteresowanie budzą w Uzbekistanie polskie firmy z branży kosmetycznej, lekkiego przemysłu i rolnictwa.

Widoczny jest udział Polski w modernizacji uzbeckiego rolnictwa oraz rozwijaniu przetwórstwa spożywczego, zwłaszcza pod kątem eksportu do UE. Uzbekistan potrzebuje inwestycji w chłodnie i linie do liofilizacji żywności – technologie te mogą zapewnić lepsze przechowywanie owoców i warzyw, jak pomidory czy morele.

„Polskie firmy mogą dostarczać odpowiedni sprzęt oraz kompletne linie przemysłowe” – zaznaczył Rasulev. Dzięki temu uzbeckie produkty spożywcze zyskają lepszy dostęp do europejskich rynków zbytu - przekazuje PAP.

Nowe szlaki transportowe i rozwój IT

Dyrektor agencji wskazał również na rosnące zainteresowanie uzbeckiego sektora IT rynkiem polskim. Branża ta rozwija się dynamicznie i coraz częściej wychodzi z ofertą na rynki krajów Unii Europejskiej.

Wojna na Ukrainie zakłóciła dotychczasowy handel z UE, ograniczając przepustowość tzw. korytarza północnego prowadzącego przez Rosję i Białoruś do Polski. Uzbekistan podjął jednak szybkie działania naprawcze.

Dzięki współpracy z Kazachstanem, Azerbejdżanem, Gruzją, Turcją oraz wsparciu Azjatyckiego Banku Rozwoju i Azjatyckiego Banku Inwestycji Infrastrukturalnych, rozwinięto tzw. korytarz środkowy. Szlak ten prowadzi przez Gruzję do portu Batumi, skąd towary trafiają do Bułgarii i dalej do UE.

Równie ważny jest południowy korytarz przez Gruzję do tureckiego portu w Mersinie nad Morzem Śródziemnym, który zapewnia dostęp do globalnych rynków – w tym przez Atlantyk, Kanał Sueski, Morze Czerwone i Ocean Indyjski.

Młoda populacja i potencjał gospodarczy

Uzbekistan liczy ponad 37 milionów mieszkańców, z czego 60 procent stanowią osoby poniżej 30. roku życia. Średnia wieku w kraju to 29 lat, a 21 milionów obywateli znajduje się w wieku produkcyjnym.

Co roku ponad 125 tysięcy absolwentów kończy w Uzbekistanie studia na kierunkach informatycznych. To – według Rasuleva – dodatkowy atut dla zagranicznych inwestorów, w tym z Polski, poszukujących młodej i wykwalifikowanej kadry.

Rolnictwo w Uzbekistanie nadal pod kontrolą państwa

W raporcie za 2024 r. organizacja Uzbek Forum for Human Rights informuje, że kraj skutecznie wyeliminował systemowy proceder przymusowej pracy na dużą skalę, gdy to państwo zmuszało obywateli do pracy przy zbiorach bawełny. Jednak rząd nadal bezpośrednio wpływa na niektóre aspekty rolnictwa, co nadal powoduje wyzysk zarówno rolników, jak i zbieraczy.

Autorzy raportu, obejmującego sezon zbiorów w 2024 r., zwrócili uwagę na szereg powiązanych ze sobą problemów: niedobór zbieraczy bawełny, wycofanie się rządu z pozytywnych przepisów oraz kwestie wynikające z systemu tzw. klastrów bawełnianych.

Kluczową kwestią jest autonomia: kto decyduje o tym, co i gdzie jest uprawiane, gdzie jest sprzedawane i za jaką cenę. Obecnie wiele z tych decyzji, które w gospodarkach rynkowych są podejmowane przez samych rolników i liderów biznesu, jest podejmowanych bezpośrednio lub pośrednio przez państwo.