Państwa, miasta. Raport XYZ

Grenlandia bardzo chłodno, dosłownie i w przenośni, przywitała amerykańskiego wiceprezydenta JD Vance'a. W Indochinach zatrzęsła się ziemia – skutki są tragiczne. A Nicolas Sarkozy usłyszał surowy wyrok.

Kanada i Grenlandia żyją w cieniu amerykańskiej presji i robią, co tylko mogą, aby się jej oprzeć. Francja i Tajlandia mają narastające wewnętrzne problemy społeczne, gospodarcze i polityczne. A reżimy rosyjski i północnokoreański zacieśniają współpracę w ramach „odwiecznej braterskiej przyjaźni”.

Rośnie napięcie migracyjne na świecie. Stany Zjednoczone planują wprowadzenie zakazu wizowego dla obywateli dziesiątków państw. Efektem takiego ruchu może być pojawienie się nowej fali migracji z Afryki do Europy. Unia Europejska myśli w tej sytuacji o zaostrzeniu przypisów deportacyjnych. Migracja to także problem na granicy USA i Kanady.

Grenlandczycy i Rumuni idą do urn, Francuzi debatują o zmilitaryzowaniu swojej gospodarki, Duńczycy szykują nowy sojusz, Kanadyjczycy mają nowego premiera, a Chińczycy nakładają nowe cła. Wszyscy mają w tyle głowy amerykańskiego prezydenta.

Podczas gdy Donald Trump ostrzy sobie zęby na kanadyjskie i grenlandzkie zasoby, Ottawa i Nuuk zawierają kluczowe porozumienie w sprawie eksploatacji złóż. Tymczasem USA nie udaje się również narzucić Ukrainie swojego scenariusza gospodarczego. Jakie konsekwencje ma to dla globalnej polityki i co oznacza dla samej Ukrainy? Sprawdzamy również ambitne plany budowy pierwszej w Kanadzie szybkiej kolei, która może zmienić sposób, w jaki myślą o swoim kraju sami Kanadyjczycy.

Donald Trump od miesiąca z nadzwyczajną intensywnością urządza świat na nowo. Rozpisuje zupełnie nowe role własnym, amerykańskim oligarchom, Władimirowi Putinowi, Chinom, Ukrainie i całej Europie. Zaskakuje, szokuje, straszy i otumania. A najlepszym przykładem na to jest zakończona właśnie 61. Monachijska Konferencja Bezpieczeństwa.

Od kilku tygodni na ulice słowackich miast wychodzą tłumy, które żądają dymisji premiera Roberta Ficy i jego gabinetu. Szef rządu początkowo niewiele sobie robił z tych protestów, ale teraz jego sytuacja staje się coraz trudniejsza. W najbliższych tygodniach może dość do przesilenia, a sytuację u naszego południowego sąsiada analizuje Łukasz Ogrodnik, z PISM. Do tego – jak zwykle – łączymy się z naszymi korespondentami.

Francuzi co roku wydają miliardy euro… na narkotyki. Słowacy wychodzą na ulice w proteście przeciwko swojemu premierowi. A Białorusini wypatrują końca Aleksandra Łukaszenki, dyktatora, który dzięki zmanipulowanym i sfałszowanym wyborom zapewnił sobie właśnie kolejną, siódmą już kadencję prezydencką.

Donald Trump jest wciąż tylko prezydentem-elektem, ale jego słowa już realnie zmieniają świat, a nie tylko zadziwiają, jak to miało miejsce do tej pory. Trumpowska retoryka wpływa jednak na inne dziedziny życia, niż te o których – jeszcze podczas kampanii wyborczej – buńczucznie mówił ówczesny kandydat na prezydenta. Okazuje się bowiem, że na zakończenie wojny w Ukrainie potrzeba będzie nie 24 godzin, ale co najmniej pół roku.

Pierwsze dni nowego roku upływają mieszkańcom Skandynawii, Francji, czy Kanady na gorących politycznych debatach. Komentowane są też kwestie płac. Z kolei Węgrzy pożegnali się właśnie z unijną prezydencją i przekazali ją Polsce. Ich podsumowanie minionego półrocza jest nieco inne niż to, co utkwiło nam w pamięci, zwłaszcza zaś wizyta Viktora Orbána w Moskwie. A przyjaciele i rodzina węgierskiego premiera bogaci się na potęgę. Analizujemy więc najnowszą listę najbogatszych Węgrów.